اهمیت توجه به اختصاص زنگ تفریح و فعالیت در برنامه کلاسی کودکان و فراهم کردن شرایطی برای فعالیت و تحرک بدنی بیشتر در این مقاله بیان شده است. همچنین در این مقاله به شما راه هایی پیشنهاد داده شده است تا به کمک آن ها، فعالیت بدنی کودکان خود را افزایش دهید.

در این مقاله به پرسش شما دراین باره که چرا و چگونه ورزش کنیم، پاسخ داده خواهد شد.

همه ی کودکان کلاس دوم در کلاس معلمی به نام شانون ساونا درحالی که به ویدئوهای یوتیوب توجه می کنند، از جایشان بلند شده اند، دست هایشان را تکان می دهند، می پرند و پاهایشان را به زمین می کوبند. این کودکان، نمونه ای از کودکان وحشی شده نیستند؛ این کار آن ها، روشی است که دانش آموزان مدرسه ی ابتدایی Red Hawk در شهری در ایالت کلرادو امریکا، به کمک آن خود را برای درس های ریاضی و علوم آماده می کنند.

بنا بر نظر این معلم:

<<اگر دانش آموزان برای مدت زمان طولانی ای بنشینند، به اندازه کافی درگیر فضای درسی نمی شوند و برخی نیز به طور کامل از فضا خارج می شوند. حرکت کردن، بهترین راه برای دادن یک وقفه و استراحت به مغز است. در این صورت هنگامی که دوباره زمان تمرکز کردن می رسد، کودکان، بهتر می توانند در بحث ها شرکت کنند و وظایفشان را در کلاس انجام دهند.>>

پس از سال ها دادن زنگ تفریح و فعالیت در ساعت کلاسی و جا دادن تمرین های بدنی در برنامه های آموزشی، مدرسه ها، خانواده ها و ت گذاران بالاخره در حال جا دادن فعالیت بدنی و زمان بازی و ورزش در روزهای مدرسه هستند. به این دلیل که مطالعه های فراوان نشان داده اند که ورزش به توانایی های کودکان در کلاس بسیار کمک می کند و فراتر از این، دانشمندان علوم اعصاب متوجه شده اند که فعالیت فیزیکی، مغز کودکان را برای یادگرفتن آماده می کند.

چرا دادن زنگ تفریح و فعالیت هنگام برنامه آموزشی بسیار کارآمد است

آکادمی آمریکایی متخصص امراض کودکان (AAP) نیز از این برنامه جانب داری کرده است. این آکادمی اظهار داشته است که هر کودکی حق و نیاز به این زنگ تفریح و فعالیت را هنگام یادگرفتن دارد. اندرو گارنر، متخصص کودکان در کلیولند و کارشناس در زمینه پیشرفت نخستین مغز کودکان می گوید: <<بسیاری از مدرسه ها فکر می کنند با گذاشتن زمان بیشتر بر روی مباحث دانشی، می توانند نتایج تست ها را رضایت بخش تر کنند؛ درحالی که در واقعیت، این زنگ تفریح و فعالیت است که فرصتی را برای مغز فراهم می کند که درحالی که بخشی از آن استراحت می کند، بخش دیگر درحال توسعه و پیشرفت باشد.>>

دلیل دیگری که بر اساس آن می توان گفت ورزش کردن کاری بی نظیر است، شانسی است که برای کودکانی که در کلاس خیلی دیده نمی شوند، فراهم می کند تا بدرخشند. گارنر دراین باره می گوید: <<اگر شما در بعضی از مباحث مشکل داشته اما در کلاس ورزش عالی باشید؛ این خود دلیلی بر آمدن دوباره به مدرسه است>>.

در حال حاضر بسیاری از مدرسه ها در حال وارد کردن برنامه هایی جهت به حرکت واداشتن کودکان در زمان برگزاری کلاس هستند. در نیویورک، استادان یوگا به کلاس های کودکان می روند تا به آن ها یاد بدهند که چگونه بدن خود را کش وقوس بدهند. در پاییز گذشته در شیکاگو، تمامی مدرسه های دولتی ابتدایی، در روز حداقل بیست دقیقه زنگ تفریح و فعالیت داشته اند. آنه لیون برگر که مدت ها در زمینه بهتر شدن وضعیت کودکان در سیستم مدرسه های دولتی تلاش می کند می گوید: این قدمی بزرگ است؛ بسیاری از مدرسه ها این زنگ تفریح و فعالیت را برای دهه ها یا حتی هرگز نداشته اند.

بدن های قوی، مهارت های هوشیار

گارنر می افزاید: <<برای به حداکثر رساندن سلامت ذهنی و جسمی،کودکان باید حداقل یک ساعت در روز زنگ تفریح و فعالیت داشته باشند (که می توانید آن را تقسیم کنید). داشتن این زمان در برنامه روزانه وزن کودک را کنترل شده نگه می دارد، استرس را از او دور می کند و به او در بهتر خوابیدن کمک می کند.

ورزش های ایروبیک، یوگا و هنرهای رزمی نیز می توانند کنترل شخصی و حافظه ی فعال کودک شما را تقویت کنند و او را به فردی منعطف و حل کننده مشکلات تبدیل کنند. افزون بر این، کودکان در سنین پایین تر چنان در حال افزایش مهارت های مغزی شان هستند که آن ها را بی قرار می کند. گارنر دراین باره می گوید: <<ما باید این جنبش ها را از درون کودکان بیرون بیاوریم>>.

با همه ی این تفاسیر، اگر مدرسه ی کودک شما هنوز بر این ایده متمرکز است که کار پشت میزی بیشتر، برابر است با نتایج بهتر، ما در این مقاله راه هایی را برای اجرا کردن ورزش های محرک مغز و بدن در خانه به شما پیشنهاد می دهیم.

زمان مشق نوشتن را فعال کنید

کاترین رامستتر (Cathrine Ramstetter) یکی از نویسندگان برنامه ی زنگ تفریح و فعالیت AAP. دراین باره می گوید:

<<در بازه های زمانی کوتاه ۵ تا ۱۰ دقیقه ای میان هر تکلیف، ورزش، تمرین و حرکت کنید تا ذهن کودکتان پاک شود. از همین امشب آغاز کنید!>>

۱. بازی های مهارتی ذهنی انجام دهید

حرکت های کلاسی:مکللند مگان، متخصص دوره های نخستین کودکی در دانشگاه اورگان استیت می گوید: <<تمرین کردن خویشتن داری از طریق بازی های فعال که باعث می شود کودکان توقف کنند، فکر کنند و دوباره بازی کنند، باعث می شود که بتوانند در کلاس بهتر فعالیت کنند.>>

در خانه:بازی استوپ رقص را امتحان کنید! کودکان با موسیقی سریع،تند می رقصند و با موسیقی آرام بخش، آرام می رقصند و هنگامی که موسیقی متوقف می شود می ایستند. همچنین می توانید از کودکان بخواهید شبیه به یک شخصیت کند شوند؛ مانند یک زن پیر و سپس مسابقه بدهند. کسی که با تند و کند شدن موزیک همچنان شبیه شخصیت حرکت و رفتار کند، برنده است.

۲. برقصید

فعالیت کلاسی:در مدرسه <<رد هاوک>> در کلاس ورزش تنیا پیل، معلم تمرینات فیزیکی کودکان، با یک آهنگ مشهور بدن کودکان را به حرکت وامی دارد. سایر معلم ها در مدرسه، مانند ساونا، اغلب از یک ویدئوی یوتیوب برای به رقص درآوردن بچه ها استفاده می کن پیل دراین باره می گوید: <<ما سعی می کنیم که حرکات بدنی برای کودکان را جالب باشد و آنان را مشغول کند تا کودکان تجربه ی مثبتی از این کار داشته باشند.>>

در خانه:رقص های بامزه و خاص انجام دهید. به عقیده ی پیل: <<هدف تحریک کردن مغز کودکان و آماده کردن آن ها برای یاد گرفتن است.>>

۳. راه بروید و حرف بزنید

فعالیت های کلاسی:پس از یک درس، دانش آموزان ساونا همراه یک نفر دیگر درحالی که درسی را که همان لحظه آموخته اند، خلاصه می کنند، به سوی سالن مدرسه می روند و بازمی گردند. ساونا می گوید: <<کودکان اگر بتوانند بدنشان را تکان بدهند، اکسیژن به مغزشان برسد و از یکدیگر ایده بگیرند، بیشتر توانایی نگه داری مطالب را در ذهن خود دارند.>>

در خانه:یک پیاده روی کوتاه یا دوچرخه سواری در اطراف محله با کودکتان داشته باشید. در همین حال از او بخواهید راجع به موضوع ریاضی یا فصل علومی که تازه خوانده است، برای شما صحبت کند.

۴. با واژه ها بازی کنید

فعالیت های کلاسی:معلمی به نام کلیر انگر که معلم خواندن کودکان است، برنامه ای را درس می دهد که در آن حیوانات را با حرکت های بدن و واژه ها پیوند می دهد. انگر دراین باره توضیح می دهد که: <<کودکان وانمود می کنند که بازوشان خرطوم است و می گویند: <<فیلی فیله می گه: ف ف ف!>> آن ها صدا را می شنوند، عکس را می بینند و آن را نمایش می دهند؛ این گونه مغز آن ها اتصالات مختلفی برقرار می کند که برایشان بسیار سودمند است.>>

در خانه:در خانه حرکت هایی مخصوص به خود را بسازید. با یک کار ساده آغاز کنید: از کودک پیش دبستانی خود بخواهید که اسم خود را با حرکات بدنش هجی کند.

۵. مسیر طولانی تر را انتخاب کنید

فعالیت های کلاسی:لیون برگر می گوید: در بعضی از مدرسه های شیکاگو، کودکان راه طولانی را برای ناهار می پیمایند؛ از پله ها بالا و پایین می روند تا به کافه تریا برسند.

در خانه:اگر کودک شما نیاز به یک میان وعده دارد یا هنگام درس می خواهد از دستشویی استفاده کند؛ او را به یک چالش دعوت کنید. از او بخواهید که بلندترین راه را با چند دور بیشتر انتخاب کند. دقیقه های بیشتری که صرف حرکت می شوند، یک وقفه ی ذهنی برای او هستند که نتیجه اش را وقتی دوباره به سرکار بازگشت نشان می دهد.

۶. آن ها را وادار کنید به بدن شان کش وقوس دادن بدهند!

فعالیت های کلاسی:کودکان حتما نباید به اطراف بپرند تا مغزشان فعال شود. جنیفر کوهن هارپر، معلم یوگا در مدرسه ای در نیویورک می گوید: معلمان بر این باورند که شاگردانشان در روزهایی که یوگا دارند بسیار آرام تر و متمرکزتر هستند. کودکان نیز می گویند که در روزهایی که یوگا دارند بهتر می خوابند؛ نکته ای خیلی مثبت در جهت یادگیری.>>

در خانه:کوهن هارپر می گوید: <<کشش های کودک-دوستانه انجام دهید؛ مانند حرکت جنگجو یا حرکت درخت: این حرکت ها به کودکان امکان متمرکز شدن را می دهد. (درباره حرکت های مختلف یوگا بیشتر مطالعه کنید)>>

۷. حلقه را بشکنید!

فعالیت های کلاسی:در مدرسه های دولتی شیکاگو هنگامی که هوا بد است و امکان خروج از مدرسه وجود ندارد، کودکان زنگ تفریح و فعالیت خود را در فضای داخلی مدرسه شامل راهرو سالن ورودی و اطراف آن می گذرانند که هر قسمت سالن به تمرین یک سری حرکت و ورزش خاص اختصاص داده شده است.

در خانه:هر اتاقی را به یک حیوان و حرکت های بدنی مختص او اختصاص دهید. برای نمونه تصویری از خرگوش در اتاق پذیرایی داشته باشید و از کودکان بخواهید که مانند آن بپرند.کودکان با سن بالاتر می توانند حرکت های بدنی ورزشکاران را تقلید کنند؛ از آن ها بخواهید ادای ورزشکاران مختلف را درآورند.

- دو راه آسان برای به وجود آوردن تغییر در مدرسه

• یک خیریه در مدرسه راه بیندازید و به کمک آن، اسباب بازی و وسایلی بخرید که با آن ها می توانید حرکت های بدنی بیشتر و فعال تری را انجام دهید؛ مانند توپ یا طناب.
• با مربی ورزش برنامه ی گفت وگو بگذارید: یک استاد تربیت فیزیکی در دانشگاه کنتاچی بر این عقیده است که م با مربیان ورزش بسیار مفید است. مربیان ورزش می توانند هم پیمانان شما برای تدوین کردن یک برنامه ی حرکتی در خانه باشند.

شش مزیت ورزش کردن

• مغزها را می سازد:فعالیت کردن، رشد سلول های جدید مغزی و رابطه ی میان آن ها را تحریک می کند.
• به کودکان کمک می کند که تمرکز کنند:تحقیقات نشان می دهد کودکانی که پیش از امتحان به مدت بیست دقیقه ورزش می کنند، کم تر دچار حواس پرتی می شوند و نتیجه ی بهتری دریافت می کنند.
• فکر کردن را سرعت می بخشد:تحقیقات نشان می دهد که پیش دبستانی هایی که دو روز در هفته به مدت ۸ هفته روزی ۳۵ دقیقه ورزش می کردند، سریع تر عمل می کردند، سریع تر واکنش نشان می دادند و در امتحانات دقیق تر بودند.
• حافظه را تقویت می کند:کودکان لاغرتر، حافظه ی عادتی بهتری دارند و در به یاد آوردن و ارتباط برقرار کردن میان قسمت های مختلف اطلاعات بهتر هستند؛ مهارتی که برای خوب امتحان دادن احتیاج دارند.
• استرس را کم می کند:تحقیقات نشان می دهد کودکانی که ورزش می کنند، می توانند با استرس های هرروزه ی مدرسه، بهتر کنار بیایند.
• به کودکان چاق اجازه ی موفق شدن را می دهد:کودکان چاق با یک مانع اساسی روبه رو هستند: احتمال بیش تری برای آن ها وجود دارد که یک مقطع تحصیلی را تکرار کنند و دچار ADHD یا ناتوانایی در یادگیری بشوند. افزون بر این، اعتمادبه نفس پایین می تواند موقعیت را بدتر هم بکند. فعالیت بیش تر در طول روز می تواند میزان چربی را کاهش دهد و کارایی را بالا ببرد.

آرنه دانکن: زنگ تفریح و فعالیت، یک ضربه ی کارساز

آرنه دانکن، منشی آموزش، درباره ضرورت انجام فعالیت های فیزیکی می گوید:

• بسیار ساده است: کودکان احتیاج دارند که حرکت کنند

<<شما را با سه دلیل برای نیاز کودکان به حرکت، آشنا خواهم کرد: دلیل نخست: به صورت واضح، مبارزه با اضافه وزن است. هزاران تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین فعالیت فیزیکی و دست آوردهای آکادمیک انجام شده است. برخی از مردم دوست دارند بگویند ما وقت نداریم؛ ما باید میان دو چیز یکی را انتخاب کنیم؛ اما این اشتباه است. افزون بر این، مهارت های غیرشناختی که هنگام بازی کردن به دست می آورید، شگرف هستند؛ مانند مزایای اجتماعی، مهارت چگونگی مذاکره ی درست در جامعه، شکست خوردن و درس گرفتن از شکست. وقتی که در کودکی می دویدم و میزان کمی انرژی تخلیه می کردم، می توانستم بنشینم و بیشتر تمرکز کنم و چیزی که برای من صادق بود پس برای میلیون ها کودک در سراسر کشور هم صادق خواهد بود.>>

• خانواده ها! از قدرتتان استفاده کنید!

<<خانواده ها باید برخیزند. از مدرسه تان بپرسید: مکان های امنی برای بازی کردن وجود دارد؟ آیا برای هوای نامناسب فضایی برای زنگ تفریح و فعالیت در داخل ساختمان مدرسه در نظر گرفته اند؟ سپس با معلم ها و مسئولان برای به وجود آوردن چنین موقعیت هایی همکاری کنید.>>

• از مسئولان مدرسه بخواهید که به بازی کردن و زنگ تفریح و فعالیت ارزش زیادی بدهند

<<ما به خواندن ارزش می نهیم، به نوشتن، به ریاضی؛ بسیار هم مهم هست که برای آن ها ارزش قائل باشیم؛ اما من فکر می کنم که ما باید به فعالیت های بدنی و بازی هم ارزش بنهیم. وقتی برای چیزی ارزش قائل باشیم؛ وقتی صدای خانواده ها شنیده بشود، می توان انتظار داشت چیزهای خوبی به وقوع بپیوندد.>>

در ارتباط با این مقاله بخوانید:

هر چه بیشتر می گذرد، خانواده های بیشتری معترض به آن دسته از ت های مدرسه هستند که بر اساس آن ها آموزگاران و مدیران به خود اجازه می دهند برای تنبیه رفتار غلط دانش آموزان، زنگ تفریح و فعالیتشان را از آن ها بگیرند. تخلف های معمول دانش آموزان مانند دیر آمدن، شلوغ کردن در کلاس و کامل نکردن مشق که رفتارهای روزمره یک کودک است و در نهایت به روزهای بسیاری منتهی می شود که دانش آموزان از داشتن زنگ تفریح و فعالیت بیرون از کلاس، منع می شوند.

کودکان به زنگ تفریح و فعالیت نیاز دارند. فعالیت فیزیکی و بازی در زنگ تفریح، در تمامی بخش های رشد کودک تاثیرگذار است -رشد فیزیکی و همچنین رشد اجتماعی، احساسی و عقلی. در ادامه هفت دلیل بر این شرط بیان می شود که اگر می خواهیم کودکانمان موفق شوند، زنگ تفریح و فعالیت نباید از آن ها گرفته شود.

هفت دلیل بر ضرورت اختصاص زمانی به زنگ تفریح و فعالیت

۱. زنگ تفریح برای همه افراد سودمند است. تحقیقی که به اواخر سال های ۱۸۰۰ بازمی گردد نشان می دهد که مردم هنگامی که انرژی هایشان به جای آنکه متمرکز شود، تقسیم می شود، بهتر و سریع تر یاد می گیرند. این جمله به این معنی است که هر کاری با فاصله انجام شود نسبت به کاری که در بازه زمانی طولانی به صورت پیوسته انجام شود، مفیدتر خواهد بود؛ چراکه کودکان در سن پایین تر نمی توانند اطلاعات را به اندازه کودکان با سن بالاتر تجزیه و تحلیل کنند؛ بنابراین کودکان (به دلیل نابالغ بودن سیستم عصبی شان و عدم داشتن تجربه) بیشترین سود را از داشتن زنگ تفریح و فعالیت می برند.

۲. زنگ تفریح و فعالیت، تمرکز را افزایش می دهد. دکتر اولگا جرت، همراه همکارانش در دانشگاه ایالت جورجیا در بخش تربیت نخستین کودکان، مدرسه شهری ای را زیر نظر داشتند که ت زنگ تفریح و فعالیت را در برنامه نداشت. آن ها اجازه گرفتند برای دو کلاس در پایه چهارم، یک روز در هفته زنگ تفریح و فعالیت در نظر بگیرند تا بتوانند رفتار کودکان را در یک روز با زنگ تفریح در مقایسه با روزی دیگر بدون آن مشاهده کنند. نتیجه ها نشان داد که هر ۴۳ کودک در روزی که زنگ تفریح و فعالیت داشتند تمرکز بیشتری داشتند و کم تر بی قرار بودند. ۶۰ درصد کودکان نیز که پنج کودک با مشکل کمبود توجه را نیز در برمی گرفت، در روزی که زنگ تفریح و فعالیت داشتند بیشتر کار کردند و کم تر بی قراری می کردند.

۳. نور طبیعی باعث سلامتی می شود. نور خورشید غده صنوبری را تهییج می کند. غده صنوبری قسمتی از مغز است که ساعت زیستی را تنظیم می کند. این غده برای سیستم ایمنی بسیار حیاتی است و به سادگی باعث می شود که ما حس بهتری داشته باشیم. نور بیرونی هم چنین باعث ایجاد ویتامین D می شود که بر اساس شرح بسیاری از پژوهش ها منجر به افزایش یادگیری آکادمیک و تولید می شود.

۴. زنگ تفریح و فعالیت استرس را کم می کند. انجمن جهانی آموزش کودکان، یک بازی بدون ساختار را برای کاهش تنش پیشنهاد می کند؛ چراکه استرس، تاثیر منفی بر یادگیری و سلامت دارد. برای بسیاری از کودکان، به ویژه کودکان بیش فعال، زنگ تفریح، موقعیتی است که به وسیله آن بتوانند انرژی شان را در راهی سالم و مناسب تخلیه کنند. در فضای بیرون، کودکان می-توانند رفتارهای پرسروصدا، شلوغ و خشنی را انجام بدهند که در فضای داخلی غیرقابل قبول است و به این دلیل که زنگ تفریح و فعالیت زمانی است که کودکان فارغ از ساختارهای سازمانی و انتظارات دیگران هستند، این امکان را پیدا می کنند که دنیای خودشان را در اختیار بگیرند؛ موقعیتی کمیاب در زندگی آنان.

۵. زنگ تفریح و فعالیت، مهارت های جمعی را افزایش می دهد. این زمان، ممکن است تنها ساعتی در روز باشد که کودکان می توانند حضور در جمع و ارتباط داشتن با دیگران را تجربه کنند. کودکان در سن پایین تر در بازی های محله و با کودکان همسایه شرکت نمی کنند؛ بنابراین وقتی مدرسه به پایان می رسد، ممکن است برای آن ها شانس کمی برای رشد جمعی طبیعی و بدون ساختار وجود داشته باشد. همچنین کودکان در کلاس تشویق نمی شوند که گفت وگو کنند؛ بلکه بیش تر از آن ها انتظار می رود که ساکت باشند و تایید کنند. برخی از مدرسه ها حتی تا این حد پیش می روند که کودکان را از صحبت کردن هنگام ناهار هم بازمی دارند. چگونه کودکی با موقعیت هایی چنین کم برای اجتماعی شدن و گفت و گو کردن می تواند در آینده به عنوان یک بالغ در هماهنگی با دیگران زندگی و کار کند؟ کی، کجا و چگونه آن ها را فرامی گیرد؟

۶. ورزش کردن فعالیتی سالم است. بسیاری از کودکان از چاقی رنج می برند و ورزش کردن به تناسب اندام آنان کمک می کند؛ اما حتی کودکانی که وزن متناسبی هم دارند از انجام فعالیت فیزیکی سود می برند و در حقیقت برای سلامتی بهتر به آن نیاز دارند. فضای بیرونی، بهترین مکان برای کودکان است که کالری بسوزانند، مهارت های بیرونی فیزیکی را تمرین و لذت ناب فعالیت بدنی را تجربه کنند. پژوهش ها نشان داده اند کودکانی که به طور فیزیکی در مدرسه فعال هستند، احتمال بیش تری دارد که در خانه هم فعال باشند و همچنین کودکانی که موقعیت فعال بودن را در طول روز در مدرسه ندارند به تبع در ساعت های پس از مدرسه هم آن را جبران نمی کنند.

۷. فعالیت ها بدنی مغز را تغذیه می کنند. به لطف پژوهش های پیشرفته مغزی، ما اکنون می دانیم که قسمت زیادی از مغز هنگام فعالیت فیزیکی فعال می شود. زمانی که فرد مشغول فعالیت بدنی است در مقایسه با زمانی که نشسته است، حرکت، گنجایش و حتی تعداد رگ های خونی در مغز افزایش می یابد، رساندن اکسیژن، آب و گلوکز به مغز شتابان تر می شود (غذای مغز) و در نتیجه کارایی مغز افزایش پیدا می کند. افزون بر این، پژوهش های زیادی نشان داده اند کودکانی که به صورت فیزیکی فعال هستند کارایی آکادمیک بهتری هم دارند، نمره های بالاتری می گیرند و رویکرد بهتری نسبت به مدرسه نشان می دهند.

یک دلیل دیگر نیز برای جلوگیری از تنبیه دانش آموزان به وسیله بازداشتن آن ها از زنگ تفریح و فعالیت وجود دارد:

این کار کمکی نمی کند!

تحقیق های تجربی و دلیل های بیان شده نشان می دهد در هر مدرسه ای که کودکان از زنگ فعالیت و تفریح باز نگه داشته شده اند، نتیجه ای نداشته است. چنان که اریک جنسن، نویسنده کتاب های بسیاری بر پایه یادگیری مغزی، به ما می گوید <<نشستن بیش تر از ۱۰ دقیقه، میزان آگاهی ما را از حس های فیزیکی و احساسی مان کاهش می دهد و منجر به ایجاد فرسودگی می شود. این درخواست از کودکان که کم تر تکان بخورند و بیش تر بنشینند؛ کاملا وارونه عمل می کند. پژوهش ها و حس های طبیعی مان به ما می گویند که باید برعکس آن را انجام دهیم؛ برای موفق شدن کودکان، زنگ تفریح و فعالیت نباید از آن ها گرفته شود.>>